การตอบสนองต่อสภาวะความเครียดที่เป็นพิษ: แบบประเมิน ACE เปิดเผยผลกระทบต่อสมองและร่างกายของคุณ

คุณเคยรู้สึกเหมือนร่างกายของคุณติดอยู่ในภาวะทำงานหนักเกินไป ตอบสนองต่อความเครียดเล็กน้อยด้วยแรงที่ท่วมท้นหรือไม่? คุณสงสัยหรือไม่ว่าทำไมรูปแบบความวิตกกังวลหรือปัญหาสุขภาพบางอย่างยังคงอยู่ ไม่ว่าคุณจะพยายามแค่ไหนก็ตาม? คำตอบอาจไม่ได้อยู่ที่ปัจจุบันของคุณ แต่อยู่ที่อดีตของคุณ ผ่านกระบวนการทางชีววิทยาที่ทรงพลังที่เรียกว่า การตอบสนองต่อสภาวะความเครียดที่เป็นพิษ การทำความเข้าใจความเชื่อมโยงนี้เป็นก้าวแรกสู่การฟื้นคืนความเป็นอยู่ที่ดีของคุณ ดังนั้น การตอบสนองต่อสภาวะความเครียดที่เป็นพิษคืออะไร และประสบการณ์เลวร้ายในวัยเด็ก (ACEs) กระตุ้นมันได้อย่างไร?

บทความนี้จะสำรวจวิทยาศาสตร์เบื้องหลังสภาวะความเครียดที่เป็นพิษ อธิบายว่ามันเปลี่ยนแปลงสมองและร่างกายของคุณอย่างไร และ แบบประเมิน ACE สามารถนำทางการเยียวยาของคุณได้อย่างไร ที่สำคัญกว่านั้น บทความนี้จะแสดงให้คุณเห็นว่าการทำความเข้าใจอดีตของคุณผ่านเครื่องมืออย่าง แบบประเมิน ACE ออนไลน์ เป็นก้าวสำคัญสู่การเยียวยาและการสร้างความยืดหยุ่นทางจิตใจ ความรู้คือก้าวแรกที่ทรงพลังบนเส้นทางสู่การค้นพบตนเองของคุณ

ทำความเข้าใจสภาวะความเครียดที่เป็นพิษ: มากกว่าแค่ "ความเครียด"

เราใช้คำว่า "ความเครียด" เพื่ออธิบายทุกสิ่งตั้งแต่กำหนดส่งงานที่กำลังจะมาถึงไปจนถึงรถติด อย่างไรก็ตาม ความเครียดทั้งหมดไม่ได้ถูกสร้างขึ้นมาเท่าเทียมกัน จากมุมมองทางจิตวิทยาและชีววิทยา ความเครียดแบ่งออกเป็นสามประเภทที่แตกต่างกัน การตระหนักถึงความแตกต่างเป็นกุญแจสำคัญในการทำความเข้าใจว่าทำไมประสบการณ์เลวร้ายในวัยเด็ก (ACEs) จึงมีผลกระทบที่ลึกซึ้งและยั่งยืนต่อสุขภาพของเรา

ความแตกต่างระหว่างสภาวะความเครียดที่เป็นพิษกับความเครียดในชีวิตประจำวันและความเครียดที่พอทนได้

เพื่อให้เข้าใจถึงความรุนแรงของสภาวะความเครียดที่เป็นพิษ เรามานิยามคู่ตรงข้ามของมันก่อน ความเครียดเชิงบวก เป็นส่วนปกติและจำเป็นของการพัฒนาสุขภาพที่ดี เป็นการเพิ่มขึ้นของอัตราการเต้นของหัวใจและระดับฮอร์โมนในระยะสั้นที่เรารู้สึกก่อนการนำเสนอครั้งใหญ่หรือการออกเดทครั้งแรก ความเครียดประเภทนี้เป็นแรงกระตุ้นและช่วยให้เราเติบโต

ความเครียดที่พอทนได้ นั้นรุนแรงกว่า มันถูกกระตุ้นโดยเหตุการณ์สำคัญในชีวิต เช่น การสูญเสียคนที่รัก การเจ็บป่วยร้ายแรง หรือภัยธรรมชาติ แม้ว่าการตอบสนองต่อความเครียดของร่างกายจะรุนแรงกว่า แต่ก็ยังคงจำกัดเวลา ที่สำคัญคือ ในการมีอยู่ของความสัมพันธ์ที่สนับสนุนกับผู้ใหญ่ที่สามารถเป็นกันชนให้กับเด็กได้ สมองและอวัยวะอื่นๆ สามารถฟื้นตัวจากผลกระทบที่อาจเป็นอันตรายได้

สภาวะความเครียดที่เป็นพิษ นั้นแตกต่างออกไป มันเกิดขึ้นเมื่อเด็กประสบกับความทุกข์ยากที่รุนแรง บ่อยครั้ง หรือยาวนาน เช่น การทารุณกรรมทางร่างกายหรืออารมณ์ การละเลยเรื้อรัง หรือการติดสารเสพติดของผู้ดูแล โดยปราศจากการสนับสนุนจากผู้ใหญ่ที่เพียงพอ นี่คือจุดที่ผลกระทบของ แบบประเมิน ACE กลายเป็นที่ชัดเจน การกระตุ้นระบบตอบสนองต่อความเครียดอย่างต่อเนื่องโดยไม่มีการบรรเทา เริ่มที่จะกัดกร่อนรากฐานของร่างกาย

การตอบสนองทางสรีรวิทยา: ร่างกายของคุณตอบสนองต่อภัยคุกคามเรื้อรังอย่างไร

เมื่อคุณรับรู้ถึงภัยคุกคาม ระบบเตือนภัยของสมองคุณ—อะมิกดาลา—จะกระตุ้นการหลั่งฮอร์โมนความเครียด เช่น คอร์ติซอลและอะดรีนาลีน การตอบสนองแบบ "สู้หรือหนี" นี้เป็นกลไกการเอาชีวิตรอดในระยะสั้นที่ยอดเยี่ยม หัวใจของคุณเต้นแรง กล้ามเนื้อของคุณตึง และประสาทสัมผัสของคุณคมชัดขึ้น เตรียมพร้อมที่จะเผชิญกับอันตราย

ในสภาพแวดล้อมที่มีสภาวะความเครียดที่เป็นพิษ สัญญาณเตือนนี้ไม่เคยถูกปิด ร่างกายจะถูกแช่อยู่ในฮอร์โมนความเครียดเป็นเวลาหลายเดือนหรือหลายปี ภาวะตื่นตัวสูงอย่างต่อเนื่องนี้จะนำไปสู่สิ่งที่นักวิทยาศาสตร์เรียกว่า "ภาระอะลโลสแตติก" ที่สูง—คือความสึกหรอสะสมของร่างกายและสมอง มันเหมือนกับการเร่งเครื่องยนต์รถให้อยู่ในโซนสีแดงนานเกินไป ในที่สุดชิ้นส่วนต่างๆ ก็เริ่มพัง นี่คือเส้นทางทางชีววิทยาที่เชื่อมโยงความทุกข์ยากในวัยเด็กกับปัญหาสุขภาพในภายหลัง

สภาวะความเครียดที่เป็นพิษในวัยเด็ก และพัฒนาการของสมอง

สมองมีความอ่อนแอต่อผลกระทบของสภาวะความเครียดที่เป็นพิษมากที่สุดในช่วงวัยเด็กตอนต้น ซึ่งเป็นช่วงเวลาของการเติบโตและพัฒนาการอย่างรวดเร็ว โครงสร้างของสมองที่กำลังพัฒนาถูกสร้างขึ้นจากล่างขึ้นบน และความเครียดเรื้อรังสามารถขัดขวางกระบวนการก่อสร้างนี้ สร้างรากฐานที่ไม่มั่นคงสำหรับการเรียนรู้ พฤติกรรม และสุขภาพในอนาคตทั้งหมด นี่ทำให้การทำความเข้าใจประวัติส่วนตัวของคุณผ่าน แบบประเมินคะแนน ACE เป็นเครื่องมือที่มีคุณค่าสำหรับการตระหนักรู้ในตนเอง

การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างสมอง: ผลกระทบต่ออะมิกดาลา สมองส่วนหน้ากลีบหน้าผาก และฮิปโปแคมปัส

การสัมผัสกับฮอร์โมนความเครียดอย่างต่อเนื่องส่งผลโดยตรงต่อพื้นที่สำคัญของสมองที่รับผิดชอบการเรียนรู้ ความจำ และการควบคุมอารมณ์

• อะมิกดาลา (ศูนย์กลางความกลัว): อะมิกดาลาจะตอบสนองมากเกินไป ซึ่งหมายความว่าสมองของเด็กจะถูกปรับให้รับรู้ภัยคุกคามทุกที่ นำไปสู่ภาวะวิตกกังวลและความกลัวอย่างต่อเนื่อง แม้ในสถานการณ์ที่ปลอดภัย

• สมองส่วนหน้ากลีบหน้าผาก (ศูนย์บัญชาการ): พื้นที่นี้รับผิดชอบการทำงานของผู้บริหาร เช่น การตัดสินใจ การควบคุมแรงกระตุ้น และสมาธิ อาจมีการพัฒนาที่ไม่เต็มที่ สภาวะความเครียดที่เป็นพิษขัดขวางความสามารถในการควบคุมอารมณ์และคิดถึงผลลัพธ์

• ฮิปโปแคมปัส (ศูนย์กลางความจำ): ฮิปโปแคมปัสมีความสำคัญต่อการเรียนรู้และการสร้างความจำ ระดับคอร์ติซอลที่สูงสามารถทำให้บริเวณสมองนี้หดตัวลง ทำให้ความสามารถในการเรียนรู้บกพร่องและสร้างความยากลำบากในการเรียกคืนความจำ

ผลกระทบที่ยั่งยืน: ความเครียดในวัยเด็กหล่อหลอมการทำงานของผู้ใหญ่ได้อย่างไร

การเปลี่ยนแปลงทางระบบประสาทเหล่านี้ไม่ได้หายไปเมื่อบุคคลออกจากสภาพแวดล้อมในวัยเด็กที่ยากลำบาก มันสร้างผลกระทบที่ยั่งยืนที่สามารถปรากฏในวัยผู้ใหญ่ในรูปของความยากลำบากในการจัดการอารมณ์ ความท้าทายในการสร้างความสัมพันธ์ที่ดี และความเสี่ยงที่สูงขึ้นต่อความวิตกกังวลและภาวะซึมเศร้า การทำความเข้าใจความเชื่อมโยงนี้ไม่ใช่การกล่าวโทษ แต่เป็นการตระหนักถึงร่องรอยทางชีววิทยาของประสบการณ์ของคุณ มันให้คำอธิบายทางวิทยาศาสตร์ว่าทำไมคุณอาจรู้สึกอย่างที่คุณรู้สึก ซึ่งเป็นขั้นตอนสำคัญก่อนที่คุณจะ ทำแบบประเมิน ACE และเริ่มเยียวยา

วิทยาศาสตร์เบื้องหลัง ประสบการณ์เลวร้ายในวัยเด็ก (ACEs) และสภาวะความเครียดที่เป็นพิษ

ความเชื่อมโยงระหว่างประสบการณ์เลวร้ายในวัยเด็กและสภาวะความเครียดที่เป็นพิษไม่ใช่แค่ทฤษฎี แต่เป็นการค้นพบด้านสาธารณสุขที่ได้รับการยืนยันทางวิทยาศาสตร์ ความเข้าใจนี้ช่วยให้เราจัดกรอบบาดแผลใหม่ เปลี่ยนการสนทนาจากการตัดสินลักษณะนิสัยไปสู่คำอธิบายทางวิทยาศาสตร์ นำเสนอภาพที่ชัดเจนและเห็นอกเห็นใจมากขึ้นเกี่ยวกับการพัฒนามนุษย์

ความเชื่อมโยงจากการศึกษาประสบการณ์เลวร้ายในวัยเด็ก (ACE) ของ CDC-Kaiser Permanente

การศึกษาประสบการณ์เลวร้ายในวัยเด็ก (ACE) ที่บุกเบิกโดย CDC-Kaiser Permanente ในทศวรรษ 1990 เป็นครั้งแรกที่เชื่อมโยงความทุกข์ยากในวัยเด็กกับผลลัพธ์ด้านสุขภาพในวัยผู้ใหญ่ทางวิทยาศาสตร์ นักวิจัยได้สอบถามผู้ใหญ่กว่า 17,000 คนเกี่ยวกับการสัมผัสกับบาดแผลในวัยเด็ก 10 ประเภทที่เฉพาะเจาะจง พวกเขาพบความสัมพันธ์แบบตรงไปตรงมาและแบบปริมาณ-การตอบสนองระหว่างจำนวนประสบการณ์เลวร้ายในวัยเด็ก (ACEs) ที่บุคคลมีกับความเสี่ยงต่อปัญหาสุขภาพหลากหลายประเภทในอีกหลายสิบปีต่อมา

การศึกษาเปิดเผยว่าประสบการณ์เลวร้ายในวัยเด็ก (ACEs) เป็นเรื่องธรรมดาอย่างไม่น่าเชื่อและผลกระทบของมันสะสม สภาวะความเครียดที่เป็นพิษเป็นกลไกทางชีววิทยาที่อธิบายผลการวิจัยเหล่านี้ แบบสอบถามประสบการณ์เลวร้ายในวัยเด็ก (ACEs) เช่นเดียวกับที่นำเสนอบนแพลตฟอร์มของเรา เป็นการประยุกต์ใช้โดยตรงจากการวิจัยที่สำคัญนี้ ทำให้บุคคลสามารถวัดปริมาณการสัมผัสกับความทุกข์ยากที่เฉพาะเจาะจงเหล่านี้ การทราบคะแนนของคุณจาก แบบประเมิน ACE สามารถเป็นก้าวแรกในการเชื่อมโยงจุดต่างๆ ในชีวิตของคุณเอง

นอกเหนือจากจิตวิทยา: การเชื่อมโยงสภาวะความเครียดที่เป็นพิษกับความเสี่ยงต่อสุขภาพกายเรื้อรัง

เป็นเวลาหลายปีที่เรามองว่าสุขภาพจิตและสุขภาพกายแยกจากกัน วิทยาศาสตร์ของสภาวะความเครียดที่เป็นพิษพิสูจน์ว่าทั้งสองเชื่อมโยงกันอย่างแยกไม่ออก การอักเสบเรื้อรังและความผิดปกติของฮอร์โมนที่เกิดจากการตอบสนองต่อความเครียดที่ยืดเยื้อมีส่วนโดยตรงต่อสาเหตุหลักของการเสียชีวิตและความพิการในวัยผู้ใหญ่

บุคคลที่มีคะแนน ACE สูงมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญสำหรับภาวะต่างๆ เช่น โรคหัวใจ โรคหลอดเลือดสมอง มะเร็ง เบาหวาน และโรคแพ้ภูมิตัวเอง นี่ไม่ใช่เพราะความล้มเหลวส่วนบุคคล แต่เป็นผลทางสรีรวิทยาของระบบที่ทำงานหนักเกินไป การทำ แบบประเมินประสบการณ์เลวร้ายในวัยเด็ก จะทำให้คุณได้รับข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับความเสี่ยงด้านสุขภาพที่อาจเกิดขึ้น ทำให้คุณสามารถมีส่วนร่วมในการดูแลเชิงรุกและป้องกันกับแพทย์ของคุณ

การสร้างความยืดหยุ่นทางจิตใจ: การเยียวยาจากบาดแผลในวัยเด็กและการลดผลกระทบของประสบการณ์เลวร้ายในวัยเด็ก (ACEs)

การเรียนรู้เกี่ยวกับสภาวะความเครียดที่เป็นพิษและคะแนน ACE ที่สูงอาจรู้สึกท่วมท้น แต่ข้อความที่สำคัญที่สุดคือความหวัง สมองมีความยืดหยุ่นอย่างน่าทึ่ง และร่างกายต้องการที่จะเยียวยา อดีตของคุณไม่จำเป็นต้องกำหนดอนาคตของคุณ การสร้างความยืดหยุ่นทางจิตใจเป็นกระบวนการในการต่อต้านผลกระทบของสภาวะความเครียดที่เป็นพิษและสร้างเส้นทางใหม่สู่ความเป็นอยู่ที่ดี

พลังของปัจจัยป้องกันและความสัมพันธ์ที่สนับสนุน

ปัจจัยปกป้องที่ทรงพลังที่สุดจากผลกระทบของสภาวะความเครียดที่เป็นพิษคือความสัมพันธ์ที่ปลอดภัย มั่นคง และหล่อเลี้ยงกับผู้ใหญ่ที่เอาใจใส่ แม้ว่าสิ่งนี้จะไม่มีอยู่ในวัยเด็ก ก็ไม่สายเกินไปที่จะสร้างความเชื่อมโยงเหล่านี้ การบำบัด มิตรภาพที่สนับสนุน และการมีส่วนร่วมในชุมชนสามารถให้ความปลอดภัยทางความสัมพันธ์ที่จำเป็นเพื่อช่วยให้ระบบประสาทควบคุมและเยียวยาได้ ความสัมพันธ์เหล่านี้กลายเป็นตัวควบคุมภายนอก ช่วยให้ระบบภายในของเราพบความสงบและความปลอดภัย

การปฏิบัติแบบรวมกายและใจและแนวทางที่คำนึงถึงบาดแผลเพื่อการควบคุม

เนื่องจากสภาวะความเครียดที่เป็นพิษอยู่ในร่างกาย การเยียวยาจึงต้องการการปฏิบัติที่จัดการกับความเป็นจริงทางสรีรวิทยานี้ เทคนิคแบบรวมกายและใจเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการลดระดับเสียงของระบบเตือนภัยที่ทำงานมากเกินไปของร่างกาย

• สติและการทำสมาธิ: การปฏิบัติเหล่านี้ช่วยฝึกสมองส่วนหน้ากลีบหน้าผากให้ควบคุมอะมิกดาลาได้ดีขึ้น ลดความวิตกกังวลและส่งเสริมความสงบ
• โยคะและการเคลื่อนไหว: การเคลื่อนไหวที่อ่อนโยนและตระหนักถึงร่างกายสามารถช่วยปลดปล่อยความตึงเครียดทางกายภาพที่สะสมอยู่และฟื้นฟูความรู้สึกปลอดภัยในร่างกายของตนเอง
• การบำบัดที่คำนึงถึงบาดแผล: วิธีการต่างๆ เช่น การบำบัดด้วยการเคลื่อนไหวของดวงตาเพื่อลดความรู้สึกไม่สบายใจ (EMDR) หรือการบำบัดประสบการณ์ทางกาย (Somatic Experiencing) ช่วยประมวลผลความทรงจำที่กระทบกระเทือนจิตใจที่ "ติดค้าง" อยู่ในระบบประสาท

การทำความเข้าใจประวัติของคุณคือก้าวแรก คุณพร้อมที่จะ ค้นพบคะแนนของคุณ หรือยัง?

ทำความเข้าใจสภาวะความเครียดที่เป็นพิษ: ก้าวแรกสู่การเยียวยาและเพิ่มขีดความสามารถของคุณ

การตอบสนองต่อสภาวะความเครียดที่เป็นพิษเป็นความเชื่อมโยงทางวิทยาศาสตร์ที่ซ่อนอยู่ระหว่างความท้าทายในอดีตของเราและความเป็นจริงในปัจจุบันของเรา มันคือเรื่องราวทางชีววิทยาว่าประสบการณ์เลวร้ายในวัยเด็กสามารถฝังแน่นในสมองและร่างกายของเราได้อย่างไร ส่งผลต่อสุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดีของเราเป็นเวลาหลายทศวรรษ แต่เรื่องราวนี้ไม่จำเป็นต้องจบลงแค่นั้น

ด้วยการทำความเข้าใจกระบวนการนี้ คุณจะเปลี่ยนจากการกล่าวโทษตนเองไปสู่การเห็นอกเห็นใจตนเอง คุณจะได้รับกรอบความคิดสำหรับการทำความเข้าใจประสบการณ์ของคุณและแผนที่นำทางสำหรับการก้าวไปข้างหน้า การเพิ่มขีดความสามารถที่แท้จริงจะเบ่งบานจากการทำความเข้าใจประเภทนี้ การเข้ารับการประเมินที่เป็นความลับและอิงวิทยาศาสตร์เป็นก้าวแรกที่กล้าหาญบนเส้นทางของการค้นพบตนเองและการเยียวยาอย่างลึกซึ้ง

เราขอเชิญคุณให้ก้าวไปข้างหน้าในวันนี้ เยี่ยมชมแพลตฟอร์มที่เป็นความลับของเราเพื่อทำ แบบประเมิน ACE ฟรี และเริ่มปลดล็อกข้อมูลเชิงลึกที่จะช่วยให้คุณสร้างอนาคตที่มีสุขภาพดีขึ้นและมีความยืดหยุ่นทางจิตใจมากขึ้น

คำถามที่พบบ่อย

ประสบการณ์เลวร้ายในวัยเด็ก (ACEs) 10 ประเภทมีอะไรบ้าง และนำไปสู่สภาวะความเครียดที่เป็นพิษได้อย่างไร?

ประสบการณ์เลวร้ายในวัยเด็ก (ACEs) หลัก 10 ประเภทที่ระบุในการศึกษาของ CDC-Kaiser ประกอบด้วยการทารุณกรรมสามประเภท (ทางกาย ทางอารมณ์ ทางเพศ) การละเลยสองประเภท (ทางกาย ทางอารมณ์) และความผิดปกติในครัวเรือนห้าประเภท (การแยกทาง/หย่าร้างของพ่อแม่ ความรุนแรงในครอบครัว การใช้สารเสพติด ปัญหาสุขภาพจิต และสมาชิกในครัวเรือนที่ถูกคุมขัง) เมื่อประสบการณ์เหล่านี้เกิดขึ้นบ่อยครั้ง ยาวนาน และเกิดขึ้นโดยไม่มีความสัมพันธ์ที่สนับสนุน มันจะกระตุ้นระบบตอบสนองต่อความเครียดของร่างกายซ้ำๆ นำไปสู่ผลกระทบที่เป็นอันตรายของสภาวะความเครียดที่เป็นพิษ

คุณสามารถฟื้นตัวจากผลกระทบของคะแนน ACE ที่สูงและสภาวะความเครียดที่เป็นพิษได้หรือไม่?

แน่นอน สมองและร่างกายของมนุษย์มีความสามารถในการเยียวยาที่น่าทึ่ง แม้ว่าคะแนน ACE ที่สูงจะบ่งชี้ถึงความเสี่ยงที่สูงขึ้นสำหรับปัญหาสุขภาพบางอย่าง แต่มันไม่ใช่คำตัดสินตลอดชีวิต ด้วยความสัมพันธ์ที่สนับสนุน การบำบัดที่คำนึงถึงบาดแผล การเลือกใช้ชีวิตที่มีสุขภาพดี และการปฏิบัติแบบรวมกายและใจ บุคคลสามารถสร้างความยืดหยุ่นทางจิตใจและลดผลกระทบระยะยาวของสภาวะความเครียดที่เป็นพิษได้อย่างมีนัยสำคัญ

คะแนน ACE ของฉันคืออะไร และฉันจะทำแบบประเมิน ACE ออนไลน์ได้ที่ไหน?

คะแนน ACE ของคุณคือตัวเลขตั้งแต่ 0 ถึง 10 ซึ่งสะท้อนว่าคุณเคยสัมผัสกับประสบการณ์เลวร้ายในวัยเด็ก 10 ประเภทมากน้อยเพียงใดก่อนอายุ 18 ปี คุณสามารถค้นพบคะแนน ACE ของคุณได้โดยการทำ แบบประเมิน ACE ที่เป็นความลับและฟรี ซึ่งอิงจากการศึกษา ACE ดั้งเดิม แพลตฟอร์มของเรานำเสนอเวอร์ชันที่ปลอดภัยและใช้งานง่าย โดยให้คะแนนแก่คุณทันทีพร้อมการตีความที่ชัดเจนเพื่อช่วยให้คุณ เริ่มต้นก้าวแรก บนเส้นทางแห่งความเข้าใจของคุณ

การเสียชีวิตของพ่อแม่เป็น ACE หรือเป็นแหล่งของสภาวะความเครียดที่เป็นพิษหรือไม่?

แม้ว่าการเสียชีวิตของพ่อแม่จะเป็นเหตุการณ์ที่ตึงเครียดและกระทบกระเทือนจิตใจอย่างลึกซึ้ง แต่ก็ไม่ใช่หนึ่งใน 10 ACE ดั้งเดิมที่วัดโดยแบบทดสอบมาตรฐาน อย่างไรก็ตาม มันสามารถเป็นแหล่งของความเครียดที่พอทนได้หรือแม้แต่สภาวะความเครียดที่เป็นพิษได้อย่างแน่นอน โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากผู้ดูแลที่รอดชีวิตไม่สามารถให้การสนับสนุนที่จำเป็นเพื่อช่วยให้เด็กรับมือและรู้สึกปลอดภัยได้ บริบทและระบบสนับสนุนที่อยู่รอบๆ เหตุการณ์เป็นตัวกำหนดผลกระทบระยะยาว